“Zeg maar gewoon kort en krachtig dat ze goed helpen bij Vizita!” Dat is het belangrijkste wat Oguzhan Kizilarslan (Ozan) wil vertellen. Als kind kwam hij al regelmatig in de Middelburgse jeugdhonken en daar kent hij bijvoorbeeld Jos van. En ook met Esma heeft hij veel te maken gehad. Door de jaren heen hebben zij en verschillende andere medewerkers hem geholpen en van advies voorzien en nog steeds gaat hij regelmatig even langs. Niet omdat er problemen zijn, maar om ook even z’n gezicht te laten zien als het goed gaat.
Mooie herinneringen
Ozan heeft goede herinneringen aan de jeugdhonken waar hij door de jaren heen is geweest. “Ik kom al sinds ik kind was in het jeugdhonk. Om leuke dingen te doen en om onder de mensen te komen. Er gebeurt van alles. Ik ging er vaak gamen, maar er werd meer georganiseerd. Poolen, een keer samen koken of leuke buitenactiviteiten in de zomer. Er was een keer een slagbaltoernooi op het Meiveld, bijvoorbeeld. En gewoon gezellig bij elkaar komen. Dat is ook belangrijk. Sommigen kwamen er omdat ze problemen hadden of van de straat af wilden zijn. Ik kwam er omdat ik het er leuk vond. Ik heb er ook vrijwilligerswerk gedaan. Drankjes inschenken en met stoelen sjouwen en zo.”
Iemand om mee te praten
Via het jeugdhonk leerde hij de mensen van Vizita en dus ook Jos en Esma kennen. “Jos dacht altijd met me mee. Als er wat was met school of m’n huiswerk of er moest iets gebeuren met papieren. Hij heeft altijd een glimlach en heeft altijd tijd voor je. Jos is iemand die diep met je nadenkt en hij heeft een luisterend oor. Hij helpt dingen op gang en komt altijd met een oplossing of een idee. Eén keer zat ik met iets en wist hij ook niet gelijk een oplossing. Toen moest hij even dingen uitzoeken en erover nadenken. Daar is hij dan heel open over. Hij is ook een heel open mens! Jos loopt nooit ergens voor weg en je kan altijd met hem praten.”
Steun van Vizita
Door de jaren heen heeft Ozan op meerdere momenten contact gehad met en hulp gehad via Vizita. Als hij gesprekken moest voeren over school of werk kon hij er terecht. Hij vertelt daarover: “Ik vind hun steun heel positief. Door het duwtje dat ze mij hebben gegeven ben ik gekomen waar ik nu ben.” Ozan had daarbij vaak contact gehad met Jos, maar ook met andere mensen van Vizita. “Die andere mensen van Vizita doen ook heel goed werk, hoor. Ik heb ook vaak met Esma van Maatschappelijk Werk te maken gehad. Die heeft me ook fijn geholpen. Ze denkt echt met je mee. Soms krijg ik papieren binnen en daar staat van dat hele moeilijke nette Nederlands in – van niveau vier of vijf of zo. Dan helpt zij me door uit te leggen wat er staat of ze kijkt hoe ze iets voor me op kan lossen.”
Op dit moment komt Ozan minder in het jeugdhonk. De openingstijden matchen niet met zijn werk. Hij mist het, want hij houdt graag contact. “Soms vraag ik Jos nog wel eens om raad. Maar ik wil eigenlijk vooral langs om gewoon een praatje te maken. Ik wil niet alleen met problemen komen, maar ook leuk nieuws met hem en Vizita delen.” Wanneer hij langs gaat, is het contact wel gelijk goed. “Als ik ze vertel over wat ik doe en hoe het met me gaat, dan merk ik dat ze tevreden zijn. Ze zijn blij dat ik iets heb gedaan met de hulp die zij me hebben gegeven. En dat vind ik dus zelf ook belangrijk. Als je hulp aan mensen vraagt, dan moet je daar ook wel iets mee doen en niet je kansen weggooien.”
